من و دنیای وارونه...

 

گاهی باید صفحات زندگیمون رو سفید گذاشت...

گذشت و گذشت...

چند سال دیگه برگشت به همین صفحات...

و نوشت...

حس خوبی که وقتی به اهدافت رسیدی رو در یک صفحه از گذشتت بنویسی...

حسی از جنس آینده ای در گذشته...

+ گاهی فکر، گاهی عمل، گاهی بی تفاوتی!

من و دنیای وارونه......

میگردم... میگردم تا پیدا شود... الفبای گمشده ای که گاه باعث می شود ننویسم... و گاه نیمه کاره بنویسم... الفبای گمشده ای که گاه افکارم رو بهم وصل نمی کند... افکاری نیمه کاره... اما... میگردم... میگردم تا پیدا شود... اما نمیدانم الفبای من کدام حرف هارا گم کرده است... و سخت است با این الفبا نوشتن ... + گاه باید نوشت حتی با این الفبای نیمه کاره!  + ارجاع به پست جاهای خالی...   من و دنیای وارونه......

روز هایت را بساز...

حتی اگر قابل ساختن نباشند...

نیازی نیست کار عجیبی بکنی....

فقط بزن بیرون...

خودش ساخته میشه...

+ گاهی باید ساده نوشت... تا ساده درکشون کرد...

من و دنیای وارونه......